Zeven brieven heb ik jou geschreven,
zeven brieven uit dat verre land.
Maar een antwoord heb ik nooit gekregen,
eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen,
maar helaas, jij bent er steeds niet bij.
'T is voorbij met al mijn mooie dromen,
want jij houd niet langer meer van mij.
*Frans Bauer:
Iedere keer, denk ik weer...
*Marianne Weber:
Ach waarom doe jij je hart zo'n pijn?
*Frans & Marianne:
Waarom wil jij niet meer bij me zijn?
*Frans Bauer:
Iedere keer, denk ik weer...
*Marianne Weber:
Als ik kon dan vloog ik nu naar jou.
*Frans & Marianne:
Om te zien of jij nog van me houdt.
*Refrein:
Zeven brieven heb ik jou geschreven,
zeven brieven uit dat verre land.
Maar een antwoord heb ik nooit gekregen,
eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen,
maar helaas, jij bent er steeds niet bij.
'T is voorbij met al mijn mooie dromen,
want jij houd niet langer meer van mij.
*Frans Bauer:
Iedere keer dan denk ik: waarom doe jij mij hart zo'n pijn?
Waarom wil jij niet meer bij me zijn?
*Marianne Weber:
Iedere keer dan denk ik: als ik kon dan vloog ik nu naar jouw,
om te zien of jij nog van me houdt.
*Refrein:
Zeven brieven heb ik jou geschreven,
zeven brieven uit dat verre land.
Maar een antwoord heb ik nooit gekregen,
eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen,
maar helaas, jij bent er steeds niet bij.
'T is voorbij met al mijn mooie dromen,
want jij houd niet langer meer van mij.