Er staat een man in de spiegel
Die ik al heel lang ken
Hij kijkt me aan
En vraagt wie ik ben
Wat ik doe wat ik voel
Waar ik sta
Waarheen we gaan
Het is moeilijk te erkennen
Ik weet niet wat ik doe
Ik weet niet wat ik gedaan heb
En het doet er ook niet toe
Mijn herinnering bewaart
Wat ik niet vergeten wil
De minder leuke dingen
Verdwijnen diep binnenin
refr.:
Waar geen mens komt
Waar het daglicht is verdwenen
Waar geen mens komt
Niemand komt te weten
Hoe ik werkelijk ben
Hoe verschrikkelijk ik ben
Men zei dat ik op zoek was
Naar iets dat niet bestond
Men zegt wel meer
Totdat ik het vond
Daarginds gaat de zon op
Die hier onder gaat
Het leven neemt een vlucht
Van wat ik achterlaat
refr.
Этот текст прочитали 134 раз.