En de wind die waait
De gedachten weg
De schildpad drinkt de tranen
Van het land zo ver
Waar de vader is verdwenen
Achter de horizon
Als een zwaluw opgestegen
Hij met een glimlach vertrok
In de nacht verschijnt hij
De ogen open zo wijd
In de morgen verdwijnt hij
Met de stralen van de zon
Het is in mijn hart geschreven
Die lange laatste dag
Toen wij samen achterbleven
Als schelpen in het zand
De monnik spreekt zijn gebeden
Voor de rusteloze ziel
Die de hemel niet kan vinden
Door de wolken niet kan zien
Er zijn ontelbare vragen
Geschreven in de lucht
Als de wind gaat waaien
Komt het antwoord terug
Dat alles is beschreven
In het water in het vuur
Als de angst is verdwenen
In het laatste uur
Het is in mijn hart geschreven
Die lange laatste dag
Toen wij samen achterbleven
Als schelpen in het zand
Als schelpen in het zand
Het is in mijn hart geschreven
Die lange laatste dag
Toen wij samen achterbleven
Als schelpen in het zand
Этот текст прочитали 128 раз.