"Nee, schrik niet, er is niks aan de hand. Ik zit te waken bij het kraambed. Ik
zeg net tegen mevrouw: Waarom is er geen kraamverzorgster besteld? Maar die
schijnt wel besteld te zijn. Wanneer mevrouw? Drie maanden van tevoren? Ja
dat is te laat. Dat moet tegenwoordig tien maanden van tevoren
Nou, dat is alweer de derde bevalling in veertien dagen. Heel wat voor
tegenwoordig. Vroeger zat je zowat iedere nacht ergens anders te waken. Ik
weet nog, de familie De Boer. Zeventien kinderen. Ik gaf al eens een hint
Maar De Boer, hij plantte voort. Daar kwam eerst een Marietje, toen een
Guusje, toen een Henny, een Harrie... afijn ten slotte kregen ze een Oscar
Bij de bevalling stuurde ik meneer altijd maar de deur uit. Ik dacht, die man
krijgt zoveel routine, volgende keer hebben ze mij niet meer nodig. En daar
heb ik geweldig de pest aan, aan de medische doe-het-zelver
Dat neemt hand over hand toe. Je hebt tegenwoordig patienten die bestaan het
om te overlijden zonder medische hulp. Ik vind dat levensgevaarlijk
Tegenwoordig komen ze allemaal op het spreekuur voor anticonceptionele
tabletten. Dokter, geef mij een ovulatieremmer. Ik zeg, het is geen auto
onderdeel, dat weet u toch? En of je het in mindering kan brengen op de
inkomstenbelasting. Ik zeg altijd, je trekt de buitengewone lusten maar af van
de buitengewone lasten
Ja, maar dat is toch onzin. Ik ben toch geen belastingconsulent? Ik zit
trouwens wel eens te denken: wat is er van het hele beroep van huisarts
eigenlijk nog over? Vroeger werd je behandeld of je God weet wie was. Of je
van adel was. En dat was ook zo. Wij kwamen tenslotte uit het geslacht van de
Medici. Maar tegenwoordig is een huisarts niks bijzonders meer. En hoe komt
dat? Jan en Alleman wordt dokter. De mensen worden er doodziek van
Ik heb een frappant voorbeeld bij de hand. Veertien dagen terug word ik
opgebeld door een wildvreemde mevrouw die zegt: Dokter, mijn man lijdt aan
waanvoorstellingen, hij verbeeldt zich een dokter te zijn
Ik zeg: Mevrouwtje, dan moet je niet mij bellen, bel je eigen huisarts. Ze
zegt: Ja, maar die kan hem niet helpen, want die heeft hetzelfde
Het zijn je reinste beunhazen. Jonge doktoren die hun patienten behandelen voor
longontsteking en dan gaan die mensen de pijp uit aan blinde darm. Dat zal je
bij mij niet zien gebeuren. Als ik iemand behandel voor longontsteking
overlijdt-ie ook aan longontsteking
Beunhazen. Met leesbare recepten, belachelijk. Een recept moet niet leesbaar
zijn. Dat is nergens goed voor. Integendeel. Een patient van mij is met een
recept van mij drie weken lang gratis het gemeente-museum binnengewandeld
Ik laat de jongelui maar aan dokteren. Ze zullen er vanzelf achter komen dat
huisarts een rotvak is. Ik ren me gek, van de ene visite naar de andere, om
een beetje een redelijk honorarium te halen. En hoe vaak kom je niet ergens
dat je denkt: ik had geen tien minuten later moeten zijn, dan was de vent
alweer beter geweest
Ik heb trouwens ook nooit huisarts willen worden. Ik had verdomd graag willen
specialiseren. Maar mijn collegae zeiden destijds: Word jij nou geen
specialist, jij praat daarvoor niet bekakt genoeg
Ik heb nog even aan zenuwarts gedacht. Ben achteraf blij dat het niet
doorgegaan is. Een collega van mij is zenuwarts geworden. Maar die man is nu
zelf min of meer over zijn toeren. Tenminste hij zei laatst tegen me: Ik ben
nou in het stadium dat ik zelf een psychiater zal moeten raadplegen. Ik zeg
Kun je in zo'n geval nou niet naar je eigen? Hij zegt: Het kan wel, maar wie
zal dat betalen
Nee, als je het weten wilt, ik had huidarts willen worden. Een heel mooi vak
Logisch dat het een mooi vak is, dermate logisch. Daar hoeven we verder niet
over te praten. Kijk, de patienten van een huidarts die zijn altijd tevreden
Die mensen worden ook op hun wenken bediend, neem me niet kwalijk. Die hebben
de uitslag al voor het onderzoek
En een vak met toekomst. Denk even aan de astronauten. Niet die jongens die
naar de maan heen en weer pendelen. Dat blijkt een steriel hemellichaam. Is
geen bacterie vandaan te sleuren. Voor een huidarts niks te verdienen. Maar
als die astronauten eerdaags terugkomen van Venus, met de ziekten die ze daar
hebben opgelopen
Maar ik meen het echt. Huisarts is een rotvak. Het is zo ondankbaar
Wat je beoogt - laten we zeggen de instandhouding van de patient - dat zie je
achter elkaar mislukken. Je geneest de mensen tot ze erbij neervallen. Iedere
huisarts is in de grond van de zaak een condolerend geneesheer. Zo'n lichaam
zit wel aardig in elkaar en je hebt er ook levenslange garantie op. Maar
helaas, geen dag langer
Afijn, ik wil niet somber zijn. Ik ben ervan overtuigd dat we het probleem van
de dood ook nog onder de knie krijgen. Vergeet niet, er ís al een tablet dat
je niet geboren wordt, dus het andere kan spoedig volgen
De gekste dingen gebeuren toch? In mijn praktijk, in het klein, daar gebeuren
ook onverwachte dingen. Vorige week stond er in mijn spreekkamer voor het
eerst - na een jarenlange praktijk - zo'n dame, zo'n dame uit de publieke
werken. Uit de public relations. Ja, dat vind ik zo'n vage branche, daar zal
dit ook wel onder vallen
Nou moet je weten, ik heb een enorme belangstelling voor beroepskeuze
Ik vraag al mijn patienten: wat boeit je nou in je beroep? Ik denk, laat ik
het haar ook vragen. Dus ik zeg: Wat trekt u nou aan in dit beroep? Ze zegt
Niks
Ik vroeg wat de klachten waren. Ze zegt: Dokter, ik ben de laatste tijd zo
moe. Ik zeg: Dan weet ik het goed gemaakt, dan zou ik maar es veertien dagen
uit bed blijven
Weet je wat het ergste is in zo'n praktijk? De simulanten, de smoesjesmakers
Zo van: dokter als ik zo doe, doet het hier pijn
Wat moet je dan zeggen? Ik zeg altijd maar: Voorlopig dan maar niet meer zo
doen
Ik heb zo'n grappenmaker gehad, die kwam iedere dag met een ander smoesje. Op
een keer was-ie er niet. Ik zeg de volgende dag: Waar was je nou gisteren? Ik
voelde me niet lekker. Hij is nou godzijdank dood
Tenminste, dat zei-ie door de telefoon
Ik heb ook eens een pief gehad, een arme kerel, kon je zo zien. En ik schrijf
dat altijd op, anders vergeet ik het. Ik schreef op: arm
Maar die man nam een zakdoek uit zijn zak en begon zijn neus te snuiten op
zo'n merkwaardige wijze, keihard: toet, toet. Ik dacht: Dat is een rare
snuiter. Kun je nagaan wat ik al had: een vreemde, arme snuiter
Ook moede van het wandelen? Ja, ook
Ik denk, waar ken ik die vent van? Nou neem ik nooit een enkel risico, heb de
man dus helemaal onderzocht, maar hij had geen fluit, alles prima. Ik vraag
naar zijn beroep. Fluitist. Ik zeg: Dat had je wel eens eerder kunnen zeggen
dan heb jij de ziekte van Pfeiffer
Zal ik je nou eens vertellen, de gekste bevalling die ik ooit heb meegemaakt
Dat speelde zich af daags voor Sinterklaas. Stel je voor, een jong echtpaar
geen kindertjes, de eerste is op komst, zij is pakweg achteneenhalve maand in
verwachting, en die luitjes halen het op een gegeven moment in d'r bolle hoofd
bij de buren Sinterklaas te gaan spelen
De rolverdeling is als volgt: die man verkleedt zich als zwarte Piet en zij
als Sinterklaas, met zo'n tabberd aan, zo'n positietabberd. Die luitjes
opgewekt naar de buren. Door de omstandigheden dan maar niet over het dak
maar gewoon over straat, wat niet zonder risico was, want het was die avond
een beetje glad, maar Piet zei: Er wordt gestrooid
Ze komen bij die buren aan, het wordt een verdomd aardig feestje, maar op een
gegeven moment is het volgende incident vermeldenswaard. Zij staat op het punt
de vrouw des huizes een chocoladeletter aan te bieden, een M, toen kreeg ze
zelf een Wee
Inderdaad dit was geheel buiten verwachting. Luitjes schrikken zich rot, als
de donder naar d'r eigen huis terug, ik word erbij geroepen, ik ben snel ter
plaatse
Nou, wie schetst mijn verbazing over wat ik daar aantref? Niemand die mijn
verbazing zou kunnen schetsen? Dan zal ik het zelf moeten doen
Ik kom de trap op, struikel over een staf, ga de slaapkamer binnen, wie ligt
daar te bed? Sinterklaas. De zak stond ernaast
Wie? Nee, die stond aan de andere kant. Zwarte Piet was geheel in paniek
Zwarte Piet trok wit weg. Stond nog met al dat lekkers in zijn hand en riep
Dokter, dokter, zou het nog lang duren? Ik zeg: Piet, ik waag me niet aan
speculasies
Dat was mijn eerste gekostumeerde bevalling. En het zal voorlopig wel de
laatste zijn."