Σ’ αυτό το στρώμα, που καίει ακόμα,
σαν με φιλούσες με πάθος φλογερό,
τις άδειες νύχτες στριφογυρίζω
και το αγγίζω σαν να `ναι ιερό...
Μου λείπεις, μ’ ακούς...
μου λείπες, μ’ ακούς...
Φθινοπωρινά μου μάτια,
χείλια καλοκαιρινά μου,
της καρδιάς μου τα κομμάτια,
σου αφιερώνω
να `ρθεις κοντά μου
Σ’ αυτόν τον τοίχο, που ακουμπούσες,
με προκαλούσες για άλλη μια φορά,
έχεις γραμμένο με το κραγιόν σου
το σ’ αγαπώ σου απλά και τρυφερά...