Bir sonbahar günü kuruyor yapraklar
Arttıkça sorumluluklar azalıyor dostlar
Sen hep varsın durursun bir yanda
Sen...
Durdursam zamanı elimde olsa
Uzaklaşmasak senle , dudaklarım dudaklarında
Öyle sırılsıklam , uzansak güneşe doğru
Hep sırılsıklam
Gördüm ve anlamsız gelen herşeyden döndüm
hayata
Döndüm ve karşı geldikçe beynime öldüm hep
Boşuna uğsaşmışım yıllarca boşa
Ezilmişim harcanmışım yenilmişim boşa
Olacaksa kendi döner başa , hiç yara almamış gibi
Döner durur başa