Bir kadın eline değmemişti ellerimiz
Bir sevgiliden mektup bile almamıştık daha
Bir gece sabaha karşı, pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına
Herkes tanıktır ki korkmadık
İçimiz titremedi bile
Mezar toprağı gibi taptaze
Mezar taşı gibi dimdik
Boynumuzu uzattık
Yağlı kementlerle asıldık
Ey halkım, unutma bizi!
Sakın unutma bizi!