Bir akşam masası, iki kişiyiz, sen ve ben
Gidiyorsun hiçbir şey söylemeden, birden
Kadıköy'de bir yağmurlu bahçeden
Yıllar külleniyor, izi kalıyor aşkın
Yüreğim kurtulsada yangından, alevden
Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım
Geçmem bir daha Kadıköy'den x 2
Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen
Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen
Ey akşam vapuru, sana mı kalır dünya?
Ben o yağmurlu iskeleye inmem, inmem
Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen
Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen
Geçmem bir daha Kadıköy'den