Καλοκαίρια που περάσανε μαζί,
σ’ αμμουδιά χρυσή
Στα σοκάκια του νησιού στην αγορά
και τη νύχτα στα μπαράκια αγκαλιά
με φιλιά καυτά ως το πρωί
Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι
κάθε βράδυ στην ανάμνησή σου ζω
πώς μου λείπεις να `ξερες...
Κάθε βράδυ μένω μόνη μου με τσιγάρο αναμμένο
να με βρίσκει στο μπαλκόνι μου δειλινό θλιμμένο
να σε περιμένω, και ν’ αργοπεθαίνω
Βλέπω μια φωτογραφία μας παλιά,
που είμαστε αγκαλιά
Στην καρδιά μου θα υπάρχεις μόνο εσύ
τι δε θα `δινα να είμαστε μαζί
έστω ένα φιλί, μια αγκαλιά
Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι
κάθε βράδυ στην ανάμνησή σου ζω
πώς μου λείπεις να `ξερες...
Κάθε βράδυ μένω μόνη μου με τσιγάρο αναμμένο
να με βρίσκει στο μπαλκόνι μου δειλινό θλιμμένο
να σε περιμένω, και ν’ αργοπεθαίνω
Этот текст прочитали 387 раз.