Είδα την πανσέληνο κόντρα στην ακρογιαλιά
κι ήταν σαν να θύμιζε εσένα.
Έτρεξα για μα πλυθώ μέσα στην αλμύρα της
κι ένιωσα ότι άγγιξα εσένα.
Αλμύρα, αλμύρα
αγάπη μου.
Ας ήτανε να `ρχότανε πάλι εδώ στο πλάι μου
τίποτα άλλο πια στον κόσμο.
Φουρτούνα του πελάγου μου φερ’ το παλληκάρι μου
ξέχασε τονα το χρόνο.
Αλμύρα, αλμύρα
αγάπη μου.
Πουλί του ανέμου πάρε μου
τη σκέψη μου και βάλτη μου
μπρος σ’ αυτήν εδώ την πλώρη.
Που οδηγεί το βλέμμα μου
στο βάθος του ορίζοντα
που έχει τ’ όνομα που θέλει.