Σιγά, σιγά τις μαχαιριές μες την καρδιά μου δίνε,
και αφού σταλιά δεν μ’ αγαπάς και μ’ άλλη τώρα περπατάς,
εσύ φονιάς μου γίνε,
Σιγά, τις μαχαιριές σιγά, καρδιά είναι τούτη και λυγά σιγά, καρδία είναι τούτη και λυγά
Την να την κάμω την ζωή χωρίς εσένα φως μου
ο χωρισμός είναι βαρύς γι αυτό γλυκά όσο μπορείς
τον θάνατό μου δώσ’ μου
Σιγά, τις μαχαιριές σιγά, καρδία είναι τούτη και λυγά, σιγά καρδιά είναι τούτη και λυγά
Την πονεμένη μου καρδιά το χέρι σου ας χτυπάει,
μα στάσου αγάπη μου φτωχή, να δεις πως βγαίνει μια ψυχή,
που ξέρει να αγαπάει, σιγά, τις μαχαιριές
Σιγά, καρδιά είναι τούτη και λυγά, σιγά, καρδιά είναι τούτη και λυγά