Zoals een snoer van bonte kralen
Rijgen de uren zich aaneen
En in het midden glanst een parel
Dat moment met u alleen
Met u, mijn god
Een tijd van niets meer vragen
En vol van trots
Zal ik het dragen
Dat snoer van bonte kralen
Zoals een snoer van bonte kralen
Rijgen de uren zich aaneen
En in het midden glanst een parel
Zo volmaakt en zo sereen
U bent mijn god
Mijn diepste ademhalen
En vol van trots
Zal ik het dragen
Dat snoer van bonte kralen
Tussen het aanrecht en de kamer
Toen de schemering al viel
Tussen de afwas en de tranen
Kwam er vrede
Vrede in mijn ziel
Zoals een snoer van bonte kralen
Rijgen de uren zich aaneen
Tot u ook mij zult komen halen
Door de laatste tranen heen
Maar o, mijn god
'k heb niets om te betalen
Alleen dit snoer
Van bonte kralen
Dit snoer van bonte kralen