Dinleme beni boş ver gel son durak gözlerının kahvesi
gibi demlenır içimde yangın yeri gibi olmuş söndürecek sadece sensin
Hatıralardan yüz tutan eller en derın sularda boğulurmuş
oysa ben gökyüzünden en maviyi çalıp okyanuslarında boğulmuşum
Semada kanat çırpan kuşlar bile ağladı artık Faydası yokki
Yarınların bile tadı yok sensiz bana dur desende yazar bu kalemim
Tek teke düm teke geçer mı hayatın saçılsa etrafa kaldım mecalsiz
4 duvarım huzur evi gibi bana dur deme sevdiklerımın hepside kalpsiz
unutma beni, bu kalp unutanı bilir ama hangi kalp ayakda uyutabilir beni
Hangi doktor deva bulabilir söyle kaç insan sırtıma bıçakla vurabilir
hangi aşk destan olur yada tek bir sözle yıkılabilir tabi ,
Hangi renk gökkuşağını Terkedip Yağmur olup yeryüzüne düşebilir..