Enes Alper:
Ayrılıkta yumruklanan duvarların suçu neydi
Yakılan her sigarada, ciğerlerimin suçu neydi?
Bir günahı yokken ağlayan annemin suçu neydi
Gün yüzü görmiycek olan gözlerimin suçu neydi?
O kadar şey yaşanmışken bilmiyordun seveceğimi
Geçmişimi ben çöpe attım, sense geleceğimi
Seni düşünmeden geçen bi dakikam mı var sanıyon?
Neden bittik bilmiyoruz, ikimizde harcanıyoz.
Yanımda küfrettiklerine gitme önce özünü koru
Sevgime ceza gözüyle bak, yalnızlık ödülün olur
Sürekli sorardın bana, neden beni sevdin diye?
Cevaplıyım acımı çekmekte özgürdüm
Söyle benden başka kim dayanır hasretine
Kim seni unutmak için maşa kullanmaz? bak ben
Unutmam! (unutmam) yanaklarını kurut yapma..
Kıskanıyorsan kalbine hapset, tutukla!
Yanımda değilsin belkide keşkelerime layıksındır
Hayatın tüm yorgunluğunu unuttuğum yazlığımdın
Diğerlerini bir kağıda yazdım, seni gönlüme
Ben ne kadar inandıysam, güvensizlik gördüm hep
Hastahanede buldular hep, psikopat bi ruh hastası
Beğilim ben sen ve çevren yanıldınız..
Ölürken Gözünün önünden geçer ya hayatın film şeridi gibi
Benim hayatım sensin ve intihar bağımlısıyım
Senden önce sağlığıma bağlıydım oysa..
Kargalar bile sevdiğin şarkıları şakırdıyorsa
Bugün benim günüm, istediğim kadar içerim
Aşkın acıttığı bi kalbe rakının zararı koymaz
Ben hiç ağlamazdım baba, bak ne yaptılar oğluna
Büyüdüm artık inan, gülümsetmiyor baloncular
Renkli gözlerin varken bu kadar soft yazamam
Alerji tutmasın seni, başkalarıyla çok yaşama