İyi geceler istanbul, bu yokluğuna haykırışım.
Gidişin bi cehennem ve o gece aydı ışık.
Hala aklımda hayalim, kızımızı parkta kaydırışın
Yok oldu onlarda, gecesinde kaldım ayrılışın..
Yalnızlığa ortak olan bi tokan var yanı başımda
O gün öpmem di seni parka tek yanlışım bak
Seni ne kadar sevdiğim parçalarda anlaşılmaz
O gözlerinde parlıyodu gecemde ay ışığında
Ve ben anlatiyim her cümlemde yine seni
Kalbimdi arkada bıraktığın son eserin
Bi rüzgar olsam, sürekli ardından eserim
İstediğin oldu bak, ben sesimi keserim.
İsminin baş harfini barındıran kolyem
Benimde isteğim var, bi kerecik yanıma dön gel
Gölgem bile senin hayalinle canlanıyosa eğer
Nefesim sensin bak ben asla ölmem.
Bi yanlışlık olmalı, gözlerin benden çok uzakta
Bu da son senin için daha da fazla uzatmam
Her aşkın sonunda ayrılık diye bi tuzak var
Tam herşey güzel derken takıldık tuzakta
Omzuma yattığında sadece gözlerine baktım
Yıktığın bu harabeye başka kadınlar taptı
Ben seni kalbime sokup içten içe yaktım
Hala aynısın gözlerimde, eskisinden daha tatlı..
Peri'me ulaşamazsam eğer yokluğunda ölürüm
Unut diyosun da aklımdan çıkaramadım dünümü
Bana dön hadi, olsun bu iki delinin düğünü
Şimdi zora soktum hayatı, çözemiyorum düğümü
Sona geldik bak, veda etmek zorundayım
Çözemedim bizi ayıran lanet olası sorunları
Keşfe çıktım kalbine gelen karanlık bi yoldayım
Hala seviyorum seni bırak artık, papatyaları yolmayı..