islandı gözlerin boşuna gülme
en zor anlarıdır hayatın bunlar
birazdan boşalacak yaşları silme
böyle kutlanırmış hep ayrılıklar
getirip geri ver mektuplarımı
yeminler et, anmam diye adını
titreyiş sarsın gül dudaklarını
böyle kutlanırmış hep ayrılıklar
eski bir dost gibi sarıl boynuma
bir veda busesi koy yanağıma
elveda dersin son kez kulağıma
böyle kutlanırmış hep ayrılıklar.
Этот текст прочитали 3152 раз.