Νύχτωσε κι αρχίζει τ’ όνειρο
στην οθόνη της ζωής,
έγχρωμο το Σαββατόβραδο
με φινάλε Κυριακής.
Κάνω πρόγραμμα στα μέτρα μου
κι έλα πλάι μου εσύ,
θέλω ...;; με πανόραμα
το δικό σου το κορμί.
Και μη ρωτάς τι με πιάνει και τα κάνω αυτά,
ραβασάκια, λουλούδια και γλυκά κρουασάν.
Και μη ρωτάς τι παθαίνω και σε θέλω εδώ
παρεούλα μου να ’σαι να μου λες σ’ αγαπώ.
Νύχτωσε κι αρχίζει τ’ όνειρο
τέτοια ώρα βραδινή,
διάλεξα ταινία έγχρωμη
με τον Μπάρτον και τη Λιζ.