Είμαι ένα γράμμα πεταμένο μες στο δρόμο
κανείς δε μ’ άνοιξε ποτέ να με διαβάσει
Δεν αξιώθηκα να βρω έναν ταχυδρόμο
να με σηκώσει και μετά ας με μοιράσει
Είμαι ένα γράμμα, μια σελίδα τσακισμένη
ένα χαμένο μες στη νύχτα περιστέρι
κανείς δε σ’ άγγιξε καρδιά μου ματωμένη
μήπως το αίμα του λερώσει τ’ άσπρο χέρι
Είμαι ένα γράμμα δίχως διεύθυνση και πλέω
όπου με πάει η βροχή μες στη βραδιά και κλαίω
ας είν’ το τέλος μου τουλάχιστον ωραίο
βαρκούλα χάρτινη να παίζουν τα παιδιά