Parcifal, ridder uit een oud verhaal
Koning van de gouden graal
't Is al eeuwenlang geleden
Dat je kwam met de zon op je gezicht
Om te zoeken naar het grote licht
En de beker van de vrede
Zeven rozen in je haren
Zeven sterren in je hand
Zeven gouden kandelaren
Vuur dat altijd brandt
Zeven staven in de aarde
Zeven woorden in je mond
Zeven kelken, zeven zwaarden
Maak de cirkel weer rond
Maak de cirkel weer rond
Geef je paard de sporen
Laat de aarde horen
Dat je komt
Parcifal, prins Parcifal
Parcifal, je was dwaas toen je begon
En je einddoel was de zon
Je was kind en knecht en koning
Parcifal, rode ridder in de strijd
Door de ruimte, door de tijd
Met de waarheid als beloning
Met de rozen in je haren
En de sterren in je hand
Dacht je niet meer aan gevaren
Door het vuur dat brandt
Zeven staven hebben waarde
En de woorden in je mond
Blijken soms de beste zwaarden
Maak de cirkel weer rond
Maak de cirkel weer rond
Geef je paard de sporen
Laat de aarde horen
Dat je komt
Parcifal, prins Parcifal
Parcifal, ridder uit een oud verhaal
Koning van de gouden graal
't Is al veel te lang geleden
Dat je kwam met de zon op je gezicht
Als de drager van het grote licht
Laat ons delen in je vrede
Want de draak met zeven koppen
Heeft de mensen in zijn ban
En hij is niet meer te stoppen
Niemand die hem vangen kan
Pluk de rozen uit je haren
Gooi de sterren uit je hand
Neem je gouden kandelaren
't Vuur dat altijd brandt
Plant je staven in de aarde
Zet je beker aan je mond
Kom dan met je zeven zwaarden
Maak de cirkel weer rond
Maak de cirkel weer rond
Geef je paard de sporen
Laat de aarde horen
Dat je komt
Parcifal, prins Parcifal