Οι αγάπες τελειώσανε πριν αρχίσουν
κι οι φίλοι γεράσανε πριν μιλήσουν
κι εμένα, που σου έμεινα, δεν μ’ αντέχεις,
για βόλτα στο δρόμο σου μ’ έχεις
κι εμένα, που σου έμεινα, δεν μ’ αντέχεις,
για βόλτα στο χρόνο σου μ’ έχεις.
Τι αποδείξεις μού ζητάς,
εσύ δεν μ’ αγαπάς κι εγώ τραβάω διορία,
μ’ έχει τρελάνει η σχέση αυτή
κι έχω υποστεί του κόσμου την ταλαιπωρία,
τι αποδείξεις μού ζητάς.
Τη νύχτα που σ’ άφησα, σ’ αγαπούσα,
τη σκάλα ψηλάφιζα και σκορπούσα,
σκορπούσα, αγάπη μου, στα σκαλιά σου,
τα ρέστα μου απ’ την αγκαλιά σου.
Τι αποδείξεις μού ζητάς,
εσύ δεν μ’ αγαπάς κι εγώ τραβάω διορία,
μ’ έχει τρελάνει η σχέση αυτή
κι έχω υποστεί του κόσμου την ταλαιπωρία,
τι αποδείξεις μού ζητάς αφού εσύ δεν μ’ αγαπάς.
Εγώ κι εσύ, στου Αδάμ την εξορία. ( χ2 )