Κρύβομαι σε λίγες λέξεις
βάζω επάνω το όνομά μου
και σου γράφω παραμύθια
να σου λένε σ’ αγαπώ
και το πάθος κάνω λάθος
να αλητεύει το όραμά μου
γράφω ίδιες πάντα λέξεις
παίζω, χάνω, διεκδικώ.
Πλάνος, βέβηλος και ψεύτης
ο καιρός σαν τη σκιά μου
σε χορούς με παρασέρνει
φόντο γκρίζο και μουντό
κι απαιτώ κι απαγορεύω
βάζω χρώματα που αλλάζουν
να `χω χρόνο να πονώ
ν’ αγαπάω και να μισώ.
Θυμωμένη μου αγάπη
πάντα θα σου λείπει κάτι
θα γυρνάς πάντα στα ίδια
κι εγώ πάντα θα `μαι εδώ
διαδρομή που με τρομάζει
κι εσύ λάθος που με κλέβει
που ούτε πάνω σου με βγάζει
μα ούτε βρίσκω ουρανό.
Με μια αγάπη που θα μείνει
σαν ρωγμή πάνω σε φράχτη
η ζωή μου είναι κύκλος
που όλο φεύγει μα όλο γυρνάει
συνεπής κι υποταγμένη
λογική και καθώς πρέπει
αχ, καρδιά μου σε μια λέξη
μια ματώνεις μια γελάς.