Κλείσε τα μάτια σου καρδιά μου
για να μην δεις τα βάσανά μου
Πέτρα κι αν είσαι θα ραγίσεις
σίδερο να `σαι θα λυγίσεις
Εγώ συνήθισα να ζω
σαν του γιαλού τον βράχο
κι όσες φουρτούνες και να δω
ούτε γελώ ούτε πονώ
όσο καημό και νά `χω
Κλείσε τα μάτια σου καρδιά μου
και μη κοιτάς τη συμφορά μου
Φτάνουν τα βάσανα που είδες
μες τις ζωής τις καταιγίδες.
Этот текст прочитали 277 раз.