Οι λέξεις πια δε μου εξηγούν
την αλήθεια μου πολύ την αδικούν
μα τώρα σπάω τη σιωπή
για να πω ξανά πως σ’ αγαπώ πολύ
Και ούτε ξέρω εγώ γιατί σε τρόμαξα
τι έχω κάνει που σ’έχει κάνει
να φεύγεις μακριά
Και πώς το άντεξες να ζεις
σκοτώνοντας εμένα
στα πόδια βάλ’το αφού μπορείς
όπως στο κάθε ψέμα
Κ ι αφού διψάς ζωή να πιεις
σκοτώνοντας εμένα
πιες σαν νερό αφού μπορείς
του έρωτα το αίμα
Αλλιώς τα βλέπω όλα εγώ
κι αλλιώς τα βλέπουνε τα μάτια σου τα δυο
μα η αλήθεια είναι βαθειά
κι αυτό που φαίνεται απλά μας απατά
Και ούτε ξέρω εγώ γιατί σε τρόμαξα
τι έχω κάνει που σ’έχει κάνει
να φεύγεις μακριά