Μοσχοβόλησε ασβέστη λάμπει η γειτονιά
Και στη πόρτα του Ανέστη η μικρή ροδιά
Εκοβε σταφύλια η Μάτα στη κληματαριά
κι ονειρεύονταν η γάτα μες’ τα γιασεμιά
Στ’ Αναφιώτικα όλα αλλιώτικα
Γίνεται μπαξές η γλάστρα μέλι τα φιλιά
Κι αφεντάδες κατω απ’ άστρα τα φτωχά παιδιά
Στ’ Αναφιώτικα όλα αλλιώτικα
Κάτω η ζωή πεθαίνει μέσα στις φωνές
Μα εδώ γλυκά ανασαίνει στις φτωχές αυλές
Του κακούργου η φοβέρα δώθε δε περνά
Κάτι τρέμει στον αγέρα κι είναι η χαρά.