Καπετάνιος αν δε γίνεις
στο καράβι πως θα ρθώ;
Και τη βάρδια σου ν’ αφήνεις
νά `ρχεσαι να σε φιλώ
Να σερβίρει ο καμαρότος,
νά `μαστε τα δυο μαζί
Και να μ’ αγκαλιάζεις πρώτος
μες το φως το κρεμεζί.
Καζαμπλάνκα και Αλγέρι,
η αγάπη θα μας φέρει
κι απ’ τ’ Αλγέρι Μπαρτσελόνα, Κορσική,
Μάλτα, Τρίπολη, Βεγγάζη,
η αγάπη θα μας βγάζει,
να γυρνάμε αγκαλιά την Αφρική.
Καπετάνιος αν δε γίνεις
βρε ναυτάκι Αμοργιανό,
θα πεθάνω στο μουράγιο,
μες το κύμα θα ριχτώ.
Γιατί δεν αντέχω άλλο
τον πικρό τον χωρισμό.
Παρακάλεσα τον Άγιο
να σε δω αξιωματικό.