Μωρό μου δε με νοιάζει απόψε που θα πάμε
Σε εστιατόριο πέντε αστέρων ή ταβέρνα
Εγώ μαζί σου την περνάω πάντα φίνα
Κι αντί σαμπάνια προτιμάω εσένα, κέρνα!
Όχι δε νιώθω όπως όλοι εδώ τριγύρω
Το παραλήρημα τους διόλου δε μου ανήκει
να κάνω τούμπες για δυο φράγκα παραπάνω
και την ψυχούλα μου να βάλω υποθήκη
άλλα ζητάει η καρδιά για να ευτυχήσει
κι αλλιώς ο έρωτας το βέλος ακονίζει
τι να το κάνεις να ‘ναι η τσέπη σου γεμάτη
αν η καρδούλα σου ερείπιο θυμίζει
Εγώ θα σ’ αγαπώ κι ας είσαι μπατιράκι
Και δε με νοιάζει αν τρώω χαβιάρι ή σουβλάκι
Φτάνει να έχω για βασίλειο την καρδιά σου
Και περιουσία μου να είναι τα φιλιά σου
Τι κι αν γεμίσω το τσουβάλι με τις λίρες
Αφού το μέλι είναι κρυμμένο στη στιγμούλα
Το πεπρωμένο μου δεν κοίταξα ποτέ μου
Μέσα απ’ του κουμπαρά μου τη σχισμούλα
Δεν λέω πως τους ματσωμένους τους σνομπάρω
Ούτε και μίσος ταξικό δεν κουβαλάω
Απλά γουστάρω να την βγάζω με ότι έχω
Και να το ξέρεις καθαρά στο τραγουδάω
Εγώ θα σ’ αγαπώ κι ας είσαι μπατιράκι
Και δε με νοιάζει αν τρώω χαβιάρι ή σουβλάκι
Φτάνει να έχω για βασίλειο την καρδιά σου
Και περιουσία μου να είναι τα φιλιά σου