Τόσο κοντά στο πουθενά και από σένα μακριά
της θύμησής σου η σκια με κυνηγάει
Βουλιάζεις μέσα μου αργά, εσύ, το πριν και το μετά
απόψε κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει
Τα μάτια σου μου λείπουνε
μου λείπει η αγκαλιά σου
μα πιο πολύ το αθάνατο νερό του έρωτά σου
Τόσο κοντά στο πουθενά βρίσκομαι πρώτη μου φορά
κι όλα μου μοιάζουν σκοτεινά και μπερδεμένα
Τώρα ο χρόνος σταματά την αγωνία μου μετρά
απόψε ο νους μου με γυρνά στα περασμένα