Eduard Jacobs - Brief van een dienstmeisje aan haar moeder Тексты

Lieve Moeder
'k Zal eind'lijk, moeder, u eens melden
Hoe ik het schik hier in de stad
'k Heb lang gewacht, omdat zo zelden
Ik eens een rustig uurtje had
Nu zijn de dames uitgereden
In 'n open koets, heel chic gekleed
Daar hebben ze een bedoeling mede
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet

Ik zal het hier wel kunnen rooien
Al is de dienst 'n beetje zwaar
Mevrouw is heel goed voor d'r booien
En ook de dames, dat is waar
Eerst dacht ik dat 't 'r dochters waren
Maar geen zegt moeder, naar 'k weet
Ik hoorde laatst dat wel verklaren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet

Het schijnen rijke lui te wezen
Me dunkt dat kan niet anders zijn
Zij eten soep, ook wel twee vleezen
Een pudding, bier en ook soms wijn
En dan voor 't raam na het dineren
Blijven zij saam in d'r ochtendkleed
Dat noemen ze, laat 'k eens practiseren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet

Somwijlen gaat 'n juffie henen -
'n Nieuwe komt dan daad'lijk weer
Nog deze week kwam een uit Wenen
Ze werd gebracht door 'n meneer
Die noemen ze: "Meseu Antointje"
't Is een fransoos, als ik 't wel weet
Hij heeft daar zeker ook 'n baantje
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet

Wat schrok ik toen voor 'n paar weken
Politie opeens naar binnen kwam
Ze moesten juffrouw Elsa spreken
Waarop men 't meisje medenam
Ik hoor haar ouwelui in Laren
Zijn niet gesticht met wat ze deed
Zij is ook nog pas zestien jaren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet

Mevrouw riep gister me beneden
Er zat een heer in de salon
Ze zei: " 'k ben over je tevreden
Drink maar eens mee met de baron
Ik ga intussen even horen
Hoe laat de meisjes zijn gereed"
Toen vroeg die heer iets aan mijn oren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet

Als ik mevrouw goed blijf bedienen
Heeft ze laatst tegen me gezeid
Dan kan ik heel veel geld verdienen
En dan neemt zij een tweede meid
Ik hoef me dan niet in te spannen
En ik ga ook als juf gekleed
En daarbij schold ze op de mannen
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet