Γέρασες φίλε και βουβάθηκαν τα μάτια σου,
δεν τραγουδάνε πια, όπως πρώτα,
δεν μιλούν, δεν ψιθυρίζουν καν.
Δυο σκοτεινά παράθυρα, τα μάτια σου, χτισμένα
και πια δε φτάνει ως εμένα η μέσα μουσική σου.
Υπάρχει, αλήθεια, αυτή η μέσα μουσική
ή μήπως είσαι ως εκεί χτισμένος,
ως τα μύχια της ψυχής σου,
πλήρης σιωπής και συμπαγής σαν πέτρινο άγαλμα.