Sessizlik içime çökmüþ,bir uyku gibi
Bütün sokaklarým beni unutuyor
Beyoðlu' nda bir öðle vakti
Herkes kendisi gibi!
Zaman bir çocuk gülüþü, içimde yaþlanan
Kaçýþlarým beni hiç saklamýyor
Beyoðlu' nda þu güneþ uykumu gerdiriyor
Kelimeler etime gömülmüþ, bir býçak gibi
Bütün gecikmelerim seni hatýrlatýyor
Beyoðlu' nda dükkanlar artýk en çok sataný çalýyor
Girdiðim sinemalar yalnýzlýðým oldu
Bilmeden beni sana üzüyor
Bindiðin o tramvay yüzünü unutmus
Bilmeden beni sana benzetiyor
Herþey benden önce ben senden sonrayým
Ellerim bu deðildi ki eskiden tanýrdým kendimi
Этот текст прочитали 144 раз.