Χάρισέ μου την καρδιά σου,
βάλε με στην αγκαλιά σου.
Πω, πω, πω,
αχ, τι ήτανε κι αυτό!
Κάθε μέρα σε στολίζω
και τις νύχτες σε κοιμίζω.
Πω, πω, πω,
ναι, ήτανε γραφτό!
Έχεις κάτι που με κάνει άνω κάτω,
έχεις κάτι που δεν έχουν όλοι οι άλλοι.
Σαν εφιάλτης με παιδεύεις κάθε βράδυ,
δεν μοιρασάμε ποτέ το μαξιλάρι.
Βούιξε η γειτονιά σου
κι όλα τα συγγενικά σου.
Πω, πω, πω,
αχ, τι ήτανε κι αυτό!
Είσαι, λεν, το ριζικό μου,
της ζωής το τυχερό μου.
Πω, πω, πω,
ναι, ήτανε γραφτό!