Bγήκα ψηλά, παπαδούλα μου
βγήκα ψηλά να στον Έλυμπο
κι αγνάντεψα τρογύρω, παπαδημητροπούλα.
Kι είδα κομμάτι σύννεφο κι είδα κομμάτι αντάρα
παλιά μου φιληνάδα.
Kείνο δεν είναι σύννεφο, κείνο δεν είν’ αντάρα
παλιά μου φιληνάδα.
Mόν’ είν’ η τσούπρα1 του παπά
που ’ρχετ’ από τ’ αμπέλι, την έχω φιλημένη.
Σέρνει τα μήλα στην ποδιά, τα κίτρα στο μαντήλι
σε φίλησα στα χείλη.