Bu gönül vuruldu yara kudurdu
Zalim olan beni zehre buyurdu
Ölüm haberimi dosta duyurdu
Dersimin suyunu aş gel efendim
Padişahlar astı gonca gülümü
Kesip şu dilimi kırıp kolumu
Bunca dertten görmez oldum yolumu
Şarap ol kabımdan taş gel efendim
Usta eller seni biçer dediler
Toprak seni alır kaçar dediler
Şahını asarsan geçer dediler
Süzülsün gözünden yaş gel efendim
Canıma can katan dostlar yüzüldü
Kurudu ummanlar cihan büzüldü
Kadir-i Garibe mezar kazıldı
Dost zülüm görmekte koş gel efendim
Kadir Tanrıkulu Kadir Tanrıkulu D