Σκόρπιζαν τα χρόνια κι η αγάπη μου, δίχως πυξίδα
έγραφε κύκλους στ’ άδειο λιμάνι μου
κι άπλωνα τα χέρια στο σκοτάδι μου κι άγγιζα μόνο
μόνο το σχήμα του κορμιού σου στο κρεβάτι μου
Κι όλο εγώ περίμενα κι όλο εγώ περίμενα
να σ’ έφερνε ένα πλοίο
κι όλο εγώ περίμενα αγάπη μου στο κρύο
γύρισες, κι όμως, λέει το βλέμμα σου αντίο
Έκλεινα τα μάτια, άναβε ο πόθος μου, η νύχτα ατέλειωτη
μια γιορτή που τελειώνει όλος ο κόσμος μου
κι άπλωνα τα χέρια στο σκοτάδι μου κι άγγιζα μόνο
μόνο το σχήμα του κορμιού σου στο κρεβάτι μου