Διονύσης Σαββόπουλος - Attinse Тексты

Ο ήλιος είναι του κόσμου η μαία,
που ξεγεννάει τις σκιές
και τις αφήνει μέσα στο κλάμα,
μπροστά σε πόρτες σφαλιστές.

Δρόμοι που στρίβουν, δρόμοι που κρύβουν,
δρόμοι που γέμισαν σκιές.
Σκιά κι ο χρόνος, τώρα γεννιέται,
μα έχει γίνει κιόλας χτες.

Καμιά σημαία, καμιά πατρίδα
δε θα μπορέσει να σου πει
όσα σου λέει μια φωτογραφία
που σε κρατάει μικρό παιδί.
Этот текст прочитали 292 раз.