Μια πόλη δίχως όνομα η αγάπη μας
και ο χρόνος που κυλάει δε μας τρομάζει
τα όνειρα φωτιά τις νύχτες βγάζουνε
και γω σε θέλω...
σε θέλω...σε θέλω
Φοβάμαι που `μαι ευτυχισμένος και είμαι τόσο ερωτευμένος
η χαρά μη γίνει πόνος και γω μείνω πάλι μόνος
μη τελειώσει η αγάπη και το γέλιο γίνει...
φοβάμαι μήπως γίνει δάκρυ και δε βρω ξανά την άκρη
Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ
Μια πόλη που σχεδόν απαγορεύεται
να φτάσουν της ζωής τα γεγονότα
νύχτα με το πάθος μας που σμίγουνε
και γω σε θέλω...
σε θέλω...σε θέλω
Φοβάμαι που `μαι ευτυχισμένος και είμαι τόσο ερωτευμένος
η χαρά μη γίνει πόνος και γω μείνω πάλι μόνος
μη τελειώσει η αγάπη και το γέλιο γίνει...
φοβάμαι μήπως γίνει δάκρυ και δε βρω ξανά την άκρη
Θέε μου πόσο σ’ αγαπώ
Θέε μου πόσο σ’ αγαπώ
Φοβάμαι που `μαι ευτυχισμένος...
η χαρά μη γίνει πόνος...
μη τελειώσει η αγάπη...