Καθημερινές νύχτες σκοτεινές
Άγονα φεγγάρια, μοναξιά
Καθημερινές νύχτες με σιωπές
Σπάσαν τα δοξάρια, ερημιά
Στην κλειδαρότρυπα η ζωή
Και ‘συ εκεί ελεύθερο πουλί
Φεύγεις και χάνεσαι
Και δε μ’ αισθάνεσαι
Βρέχει στα βόρεια μια κίτρινη βροχή
Κι ήρθε νωρίς η μοναξιά μες στο βαρδάρη
Θα διευκολύνω το Θεό να θυμηθεί
Πόσο σε θέλω κι ας μου κάνει αυτή τη χάρη
Να έρθεις πίσω, να έρθεις πίσω
Να δω πια είσαι που φοβάμαι να σ’ αφήσω
Να έρθεις πίσω, να έρθεις πίσω
Κι απ’ τα σπασμένα μου φεγγάρια να σε σβήσω
Καθημερινές ωραίες μ’ ενοχές
Βράδια στην απόγνωση, κενό
Καθημερινές άδικες στιγμές
Βράδια με απομόνωση ’συ και ‘γω
Στο μικροσκόπιο η ζωή
Και ‘συ ελεύθερο πουλί
Φεύγεις και χάνεσαι
Και δε μ’ αισθάνεσαι
Βρέχει στα βόρεια μια κίτρινη βροχή
Κ’ ήρθε νωρίς η μοναξιά μες στο βαρδάρη
Θα διευκολύνω το Θεό να θυμηθεί
Πόσο σε θέλω κι ας μου κάνει αυτή τη χάρη
Να έρθεις πίσω, να έρθεις πίσω
Να δω πια είσαι που φοβάμαι να σ’ αφήσω
Να έρθεις πίσω, να έρθεις πίσω
Κι απ’ τα σπασμένα μου φεγγάρια να σε σβήσω
Βρέχει στα βόρεια μια κίτρινη βροχή
Και στο βαρδάρη αν είμαι μόνος… φταις εσύ