Πικρή ξημέρωνε η μέρα που `γραφε
το ριζικό μου, ο χάρος πέρασε
καβάλα τ’ άλογο στο σπιτικό μου.
Την πέτρα μου ποιος την έβαψε
με αίμα, τη μοίρα μου
δεν την ήξερε κανένας.
Η αγάπη πέθανε πάνω στα όνειρα
που είχα κτίσει, ο χάρος ζήλεψε
κι ήρθε χαράματα να μας χωρίσει.
Την πέτρα μου ποιος την έβαψε
με αίμα, τη μοίρα μου
δεν την ήξερε κανένας.
Этот текст прочитали 424 раз.