Αν με αφήσεις θα πετάξω...
μέσα από την παλάμη του μικρού μου γιου
Μαζί με το όνειρο
του τελευταίου τρένου...
Μακριά, σαν πόνος
που όλο έρχεται και φεύγει...
Σαν μια νιφάδα του χιονιού
που δε φοβάται να χαθεί μέσα στη νύχτα...
Αν με αφήσεις θα πετάξω...
να σωθώ μακριά απ’ του χρόνου τη ζαλάδα...
Этот текст прочитали 258 раз.