Όσο βαθιά είν’ η θάλασσα
είναι και η πηγή μου.
Να `ρχοσουνα να έπινες,
να σ’ έκανα δική μου.
Ο βράχος ο ξερόβραχος
λίγο νεράκι στάζει,
μα η δική σου η καρδιά
ούτε του βράχου μοιάζει
Όσες φωτιές ανάβουνε
τις νύχτες τ’ Αϊ Γιάννη,
τόσες φωτιές με καίγουνε.
Λυπήσου με δεν κάνει.
Ο βράχος ο ξερόβραχος
λίγο νεράκι στάζει,
μα η δική σου η καρδιά
ούτε του βράχου μοιάζει
Этот текст прочитали 302 раз.