Είναι μια μέρα από τις συνηθισμένες
κι αφηρημένος, δίχως κέφι, οδηγώ,
ψάχνω στη μπάντα των FM μα είναι κρυμμένες
οι μουσικές και οι κουβέντες π’ αγαπώ.
Τίποτα δεν έμεινε Ελλάδα να θυμίζει,
στα λιμάνια, στις πόλεις, στα νησιά,
τίποτα δε σώθηκε όσο κι αν αξίζει,
είναι ολόκληρη η Ελλάδα ξενιτειά.
Ψάχνω τον ένα τον σταθμό μετά τον άλλον
όμως με ξένα λόγια όλοι τραγουδούν
και προσπαθώ τα συμπεράσματα να βγάλω
γι’ αυτά που αργότερα, μοιραία, θα συμβούν.
Τίποτα δεν έμεινε Ελλάδα να θυμίζει,
στα λιμάνια, στις πόλεις, στα νησιά,
τίποτα δε σώθηκε όσο κι αν αξίζει,
είναι ολόκληρη η Ελλάδα ξενιτειά.