Υπάρχω
κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω,
σκλάβα τη ζωή σου θά’ χω
κι ας βαδίζουμε σε δρόμους χωριστούς.
Υπάρχω
μέσ’ στα μάτια σου που κλαίνε,
μέσ’ στα χείλη σου που καίνε
και θα υπάρχω στα τραγούδια που θ’ ακούς.
Είμαι της ζωής σου ο ένας,
δε με σβήνει κανένας
κι αν με άλλους μιλάς
κι ώρες ώρες γελάς
κατά βάθος πονάς,
γιατί σκέφτεσ’ εμένα.
Είμαι και αρχή και φινάλε
και στη σκέψη σου βάλε
πως αν κάνεις δεσμό
μέσ’ σε λίγο καιρό
θα χωρίσεις γιατί
θα υπάρχω εγώ.
Υπάρχω,
στη χαρά σου και στη λύπη
η μορφή μου δε θα σου λείπει
κι ούτε πρόκειται ποτέ να ξεχαστώ.
Υπάρχω
μέσ’ στην τύχη σου που βρίζεις,
στο μυαλό σου που ζαλίζεις
με τσιγάρο μ’ αναμνήσεις και πιοτό.
Είμαι...
Этот текст прочитали 422 раз.