Ξέρω και μια μελαχρινή, πολύ την κάνω κέφι, ναι
μα τ’ όνομά της δε θα σας το πω
Ξέρω και μια μελαχρινή, πολύ την κάνω κέφι, ναι
μα τ’ όνομά της δε θα σας το πω
Που όλο μου γκρινιάζει, γρουσούζη με φωνάζει
τεμπέλη κι ανεπρόκοπο
Κι αν αργήσει το τρένο
εγώ θα κάτσω να το περιμένω εδώ
Κι αν το τρένο αργήσει
θα κάτσω να το περιμένω εδώ
Κι αν ακόμη αλλάξει πορεία
δεν θέλω να το ξέρω, μου είναι αδιάφορο
Χωρίς κανένα λόγο
χωρίς κανένα λόγο
δεν μπορώ να κοιμηθώ
Χωρίς κανένα λόγο
χωρίς κανένα λόγο
να κλείσω μάτι δεν μπορώ
Κι αν θέλεις με πιστεύεις
δεν βρίσκω άκρη όσο και να προσπαθώ