Εδώ μας παίρνουν τον αέρα και τα κύματα
απ’ τις πατρίδες που τα χρόνια σου κρατούσες
εδώ μας έχουνε μονάχα για θελήματα
κι εσύ μιλάς για Αϊβαλί κι ότι αγαπούσες
Εδώ μας ψήνουν στο τσιμέντο και την άσφαλτο
λες κι η ζωή μας ταξιδεύει με νταλίκα
έρχεται άνοιξη χωρίς το Μέγα Σάββατο
κι εσύ για θρίαμβους μιλάς κι "εν τούτω νίκα"
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ’ το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ’ το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι
Εδώ τα χρόνια που μας γέννησαν παλιώσανε
κι οι μέρες μες στ’ αλουμινόχαρτα τ’ αγγίζουν
τα φώτα γύρω από τις μνήμες χαμηλώσανε
κι εσύ μιλάς για τα πανιά που αρμενίζουν
Εδώ μπερδεύτηκαν και πρόσωπα και πράγματα
τα στέκια γέμισαν με άδειες καλησπέρες
παραφτηνήναν της αγάπης τα μαλάματα
κι εσύ μιλάς για πανηγύρια και βεγγέρες
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ’ το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ’ το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι