Η στάχτη μου απόψε μεγαλώνει, μεγαλώνει…
Πιστεύω είναι όμορφη ετούτη η βραδιά…
Η φλόγα που με καίει σιγοσβήνει, σιγοσβήνει,
Γίνεται στάχτη κι απλώνει βαθιά, ως την καρδιά…
Φωτίστηκε απόψε όλη η πόλη, όλη η πόλη…
Πιστεύω είναι όμορφη ετούτη η βραδιά…
Τα κόκκινα λουλούδια στου εχθρού το περιβόλι,
Το σώμα μου σημάδεψαν βαθιά, ως την καρδιά…
Οι θύμισες μου απόψε φτερουγίζουν, φτερουγίζουν…
Πιστεύω είναι όμορφη ετούτη η βραδιά…
Κατάφερα και χαίρομαι άλλοι να μη μ’ ορίζουν,
Μα η μοναξιά πλησίασε βαθιά, μες την καρδιά…
Σχοινί δυο μέτρα συλλογιέμαι, συλλογιέμαι εδώ Μπροστά μου…
Πιστεύω χάθηκε ετούτη η βραδιά…
Ήρθε η γαλήνη σαν αέρας και την έκανα θηλιά μου,
Μονάχα οι άλλοι μην πονέσουν βαθιά, μες τη καρδιά…
Σχοινί δυο μέτρα συλλογιέμαι, συλλογιέμαι εδώ Μπροστά μου…
Πιστεύω χάθηκε ετούτη η βραδιά…
Ήρθε η γαλήνη σαν αέρας και την έκανα θηλιά μου,
Μονάχα οι άλλοι μην πονέσουν βαθιά… Με τι καρδιά ;;; … ;;;