Κρατάει καιρό αυτή η ανάγκη
Κρυμμένη μέσα μας βαθειά
Και δεν τολμάει η αγάπη
Να μας ανοίξει τα φτερά
Κι εγώ πεθαίνω στη ματιά σου
Και θέλω τόσα να σου πω
Να αφεθώ στην αγκαλιά σου
Να ταξιδέψω κι όπου βγω
Ποιος θα κάνει το βήμα
Ποιος θα ανοίξει την πόρτα
Ποιος θα πει όσα νιώθει
Να σπάσει η σιωπή
Ποιος θα βγει απ’ το σκοτάδι
Ποιος θα ανάψει τα φώτα
Ας τολμούσες καρδιά μου
Να ήσουνα εσύ
Μετράει αντίστροφα ο χρόνος
Περνά και χάνεται η στιγμή
Στα φώτα λούζεται ο δρόμος
Κι εμείς ακόμα στη σιωπή