Ήμουν 12 χρονών
Κάπου εκεί στην Αχαρνών
Άκουγα τη μουσική
Απ’ το ισόγειο να αντηχεί
κολλούσα
Ήταν ένας φοιτητής
Ο πιο όμορφος της γης
Θα `θελα έναν σαν κι αυτόν
Κάποτε να παντρευτώ
Και μου `λεγε πάντα κρυφά
Ροκ `ν’ Ρολ για μια ζωή
Μην το σκέφτεσαι πολύ
Τα μυαλά τους σαν κιμάς
Εσύ είσαι μια από μας
Μην τους κάνεις την χάρη ποτέ
Ροκ `ν’ ρολ για μια ζωή
Μη σου πάρουν την ψυχή
Μια κιθάρα να κρατάς
Εσύ είσαι μια από μας
Μια βαλίτσα μοναχά και πας
Είχε μακριά μαλλιά
και σημάδια αναρχικά
Με βοηθούσε Κυριακή
χημεία φυσική
που ήμουν και καλή!
Τα κοινόχρηστα σωρός
Και του κόβαν και το φως
Μα εκείνος είχε κάτι
Από σταρ και επαναστάτη
Μεσ’ το παιδικό μου μυαλό
Χθες τον είδα ξαφνικά
Με γυναίκα και παιδιά
Είναι πλούσιος και χοντρός
Ίδιος ο συμβιβασμός
Ωχ…
Και ήθελα να του την πω
Που εγώ έμεινα φρικιό
Και χωρίς λεφτά και άντρα
Την παλεύω με μια μπάντα
Μα μέσα μου τον αγαπώ