Γυρνάω σε τρελή τροχιά, ρίχνω γύρω μου φωτιά,
φωτιά είν’ η αγάπη, μι’ αγάπη μες στη ζάλη σου,
ξεχνάω τα προσχήματα, φτιάχνω άλλα σχήματα,
στα σχήματα που έφτιαχνες να κρύβεις το χάλι σου.
Κοίτα πως ανοίγει ο δρόμος τώρα μπροστά,
εκεί μπροστά γιορτάζει η πόλη ένα τρελό καλοκαίρι,
γι’ αυτό μην περιμένεις πως θα μείνω εδώ,
όταν το αύριο με φωνάζει και μου δίνει το χέρι.
Τέλειωσε ο χρόνος,
τώρα τα κομμάτια μου μαζεύω, φεύγω, δε μένω,
όλα είναι δρόμος,
κάτω από τα φώτα του χορεύω, φεύγω, δε μένω.
Μη μου λες πως μπόρα είναι και πως περνά,
αυτή η μπόρα μας κρατάει εδώ πέρα και μας πεθαίνει,
και είναι η αλήθεια αυτή και ξέρω, πονά,
όταν θα νιώσεις πως κι οι δυο μας πάντα είμασταν ξένοι.
Κοίτα πως ανοίγει ο δρόμος τώρα μπροστά,
εκεί μπροστά γιορτάζει η πόλη ένα τρελό καλοκαίρι,
γι’ αυτό μην περιμένεις πως θα μείνω εδώ,
όταν το αύριο με φωνάζει και μου δίνει το χέρι.
Τέλειωσε ο χρόνος,
τώρα τα κομμάτια μου μαζεύω, φεύγω, δε μένω,
όλα είναι δρόμος,
κάτω από τα φώτα του χορεύω, φεύγω, δε μένω.