Έτσι καθώς σκεφτόμουνα,
κύλησε ένα δάκρυ,
με ξάφνιασε, με τρόμαξε
μην είναι από αγάπη.
Ήτανε, μάτια μου, καυτό
πάνω στο μάγουλό μου,
που ρόδισε και το `νιωσα
σα να `ταν το στερνό μου.
Το ζήλεψαν κάτι πουλιά,
θέλαν να το φιλήσουν,
μα χάνονταν και έσβηνε
προτού καλά τ’ αγγίξουν.
Έμεινε έτσι άπιαστο
όνειρο στα πουλάκια,
μα στην ψυχή, το δάκρυ μου,
σχημάτισε ρυάκια.