Απόψε θέλω να σε δω
και μεθυσμένος τριγυρνώ
μεσ’ τα στενά της γειτονιάς σου
για την σκληρή την απονιά σου
Ξέρω πως πια δεν μ’ αγαπάς
μ’ άλλον τα πίνεις και τα σπας
μα `γω που ακόμα σ’ αγαπώ
απόψε θέλω να σου πω
Ένα ποτήρι κρασί
να με κεράσεις εσύ
όπως με κέρναγες και ένα καιρό
πριν στο κρασί σου μέσα βάλεις νερό
Ένα ποτήρι κρασί
να με κεράσεις εσύ
ένα και τέλειωσα
κοίτα πως έλιωσα
για των ματιών σου το χατήρι
και τώρα σέρνομαι
κλαίω και δέρνομαι
μπρος στο κλειστό σου παραθύρι
Δε θέλω να σ’ ανησυχώ
μα πίστεψε με το φτωχό
πως από του κρασιού τη ζάλη
στο νου μου απόψε ήρθες πάλι
έβγα λοιπόν να δω ξανά
τα μάτια σου τα γαλανά
Έβγα μονάχα ένα λεπτό
ίσως μ’ αυτό και γιατρευτώ